En alles staat stil
Mijn vader is een tovenaar;
’t Is echt, ’t is heus, ’t is raar maar waar;
Een ti-ta tovenaar, ’t is raar ’t is raar maar waar;
Hij heeft het ook aan mij geleerd.
Maar soms gaat het weleens verkeerd;
Dan gaat het niet zoals ik wil, dan doe ik dit… ;
En alles staat stil.
Maandagochtend 08.20 uur.
Ze zingt er vrolijk op los, haar bakfiets volgeladen met kindertjes.
Op weg naar school.
Ik merk dat het mij raakt.
En alles staat stil.
December van de maand met haar korte en koude dagen.
Voor mij een periode van een pas op de plaats, en een vooruitblik.
Mijn gedachten van de boodschappen even terug naar mijn jeugd.
Waar werd ik blij van als kind? Wat waren mijn uitdagingen? Waar mijn energie?
En waar sta ik nu als vijftig en een beetje plus?
In de waan van de dag van afspraak naar afspraak. Ik ben niet de enige.
De lontjes steeds een stukje korter.
Positieve gesprekken en gezellige momenten die daar dan juist in opvallen.
‘Verbeelding brengt je overal.’
Als kind was ik al nieuwsgierig. In mijn dromen daarin overal geweest.
De uitdaging mijn ongeduld en het filteren van al mijn ideeën.
Onbewust toen het zaadje geplant. Toe werken naar waar ik blij van werd.
Inspiratie, creativiteit, met en voor elkaar. Gewoon, leuke dingen doen.
En alles staat stil.
In verbeelding naar nog meer kleurrijke en inspirerende invullingen van Villa Melodie.
De start van het nieuwe jaar spoedig in zicht.
De sterren staan gunstig!
Wie haakt aan?